finansowym
Encyklopedia PWN
zwany też programem finansowym państwa, jeden z centralnych planów finansowych w krajach o gospodarce nakazowo-rozdzielczej
szczególny rodzaj kontroli, której przedmiotem są zjawiska i procesy finansowe, dotyczące głównie finansów publicznych;
ekon. pozycja, sytuacja finansowa podmiotu gospodarczego, której wyznacznikami są zasoby majątkowe, nowoczesność procesu technologicznego i produktów, jakość personelu, wyposażenie w kapitał, sprawność zarządzania, osiągane wyniki, dostęp do efektywnych źródeł finansowania, siła rynkowa, charakter branży, lojalność kontrahentów, reputacja, wiarygodność, dostęp do informacji o rynkach, klientach i konkurentach itp. czynniki decydujące o możliwości kontynuacji działalności i rozwoju w konkurencyjnym otoczeniu;
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF),
centralny organ administracji rządowej;
papiery uprawniające ich posiadacza do otrzymywania określonego strumienia płatności odsetek w ściśle określonym czasie;
Międzynarodowa Korporacja Finansowa, ang. International Finance Corporation 
(IFC ),
międzynarodowa organizacja finansowa,
(IFC ),
