finansowe
Encyklopedia PWN
matematyka finansowa, inżynieria finansowa,
dział z pogranicza matematyki i finansów, zajmujący się stosowaniem metod matematycznych do badania zjawisk zachodzących na rynku finansowym.
ekon.
szczególny rodzaj kontroli, której przedmiotem są zjawiska i procesy finansowe, dotyczące głównie finansów publicznych;
ekon. pozycja, sytuacja finansowa podmiotu gospodarczego, której wyznacznikami są zasoby majątkowe, nowoczesność procesu technologicznego i produktów, jakość personelu, wyposażenie w kapitał, sprawność zarządzania, osiągane wyniki, dostęp do efektywnych źródeł finansowania, siła rynkowa, charakter branży, lojalność kontrahentów, reputacja, wiarygodność, dostęp do informacji o rynkach, klientach i konkurentach itp. czynniki decydujące o możliwości kontynuacji działalności i rozwoju w konkurencyjnym otoczeniu;
zwany też programem finansowym państwa, jeden z centralnych planów finansowych w krajach o gospodarce nakazowo-rozdzielczej
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF),
centralny organ administracji rządowej;
