etruska
Encyklopedia PWN
brązowy model owczej wątroby znaleziony 1877 na polu k. Settima di Gossolengo w pobliżu Piacenzy (Włochy); jest przechowywany w miejscowym muzeum;
Weje, Veii, , Veio, ob. Portonaccio,
w staroż. jedno z najpotężniejszych miast etruskich, ob. w środkowych Włoszech, w regionie Lacjum, ok. 20 km na północ od Rzymu;
wymarły język z rodziny indoeur., najbliższy językom italskim; używany p.n.e. w prow. Venetia w Italii; wyparty przez język łac.;
naród rom. tworzący podstawową ludność Włoch, liczni emigranci i społeczności pochodzenia wł., m.in. w: USA (15,9 mln — 2000), Kanadzie (1,3 mln — 2001), Australii (800 tys. — 2001), Niemczech (ponad 600 tys. — 2002), Francji (ponad 400 tys. — 1999), Szwajcarii (ok. 320 tys. — 2001) oraz Ameryce Południowej (zwłaszcza Argentynie i Brazylii);
język rom.;
