etruska
Encyklopedia PWN
Siena
m. w środkowych Włoszech, w regionie Toskania, w Rudawach Toskańskich, na południe od Florencji;
[sjẹna],
specyficzny styl zdobienia dużych naczyń (będących odpowiednikiem dzisiejszych wiader — tzw. situl) z brązowych blach łączonych nitami, charakterystyczny VI–IV w. p.n.e. gł. dla obszarów północno-wschodniej Italii, Słowenii i przyległych terenów alpejskich, aż po Tyrol.
staroż. miasto portowe w delcie Padu, ob. we Włoszech (region Emilia-Romania), na obrzeżach m. Comacchio;
m. w środkowych Włoszech, w regionie Umbria, w Apeninie Umbryjsko-Marchijskim, na północny wschód od Terni. —
wierzenia Sumerów, politeistyczne i antropomorficzne, oparte m.in. na kulcie sił przyrody i ciał astralnych.
wyrób ze stałego materiału palnego z knotem w środku; obecnie najczęściej parafinowo-stearynowa z bawełnianym knotem, rzadziej woskowa (do celów liturgicznych);
