wątroba z Piacenzy
 
Encyklopedia PWN
wątroba z Piacenzy,
brązowy model owczej wątroby znaleziony 1877 na polu k. Settima di Gossolengo w pobliżu Piacenzy (Włochy); jest przechowywany w miejscowym muzeum;
wykonany w II w. p.n.e. najprawdopodobniej w Cortonie lub Chiusi, służył etruskim wróżbitom (haruspikom) jako pomoc w lokalizowaniu znaków i określaniu ich pomyślnej lub niepomyślnej dla człowieka natury; podstawą było wykrycie jakiejś nieregularności lub nieprawidłowości badanego organu i stwierdzenie, w jakiej części — przychylnej czy nieprzychylnej — się znajduje; na wklęsłej powierzchni modelu wątroby, traktowanej jako odpowiednik nieba z zamieszkałymi tam bogami, we właściwych przegródkach (rozlokowanych zgodnie z rytualnym podziałem przestrzeni) wyryto imiona ich boskich mieszkańców; przegródki odpowiadające wschodniemu regionowi nieba były zamieszkane przez bóstwa przyjazne, a zachodniemu regionowi nieba — przez bóstwa mniej przychylne; niektóre najważniejsze bóstwa, jak np. Tinia, występują aż w 5 przegródkach i to wyłącznie w partiach korzystnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia