elektronowe
Encyklopedia PWN
fiz. powstawanie wypadkowego momentu elektr. w niektórych kryształach dielektr. (dielektryki) pod wpływem ściskania lub rozciągania wzdłuż jednej z osi krystalograficznych;
powstawanie dipolowego momentu elektrycznego dielektryka pod wpływem zewn. pola elektr. lub innych czynników (np. naprężeń mech., ogrzania);
fiz. klasa ciał stałych o oporze elektrycznym właściwym pośrednim między oporem dielektryków i metali, zawierającym się w granicach 107–10–6 Ω · m;
półprzewodniki domieszkowe, w których dominującymi nośnikami ładunku elektr. są elektrony (wykazują przewodnictwo elektronowe);
proces zagęszczania i spiekania materiału w atmosferze ochronnej gazu (helu lub argonu) pod działaniem ciśnienia izostatycznego — działającego równomiernie ze wszystkich stron;