elektronowe

Encyklopedia PWN

parametr widmowy stosowany w spektroskopii cząsteczkowej (molekularnej), gł. w spektroskopii jądrowego rezonansu magnet. (NMR) i spektroskopii fotoelektronowej;

pułapka,

fiz. zlokalizowany stan elektronowy w ciele stałym (półprzewodniku lub dielektryku), związany z atomem domieszki lub defektem struktury krystalicznej, mogący wychwycić elektron (pułapka elektronowa) lub dziurę (pułapka dziurowa) odpowiednio z pasma przewodnictwa lub pasma walencyjnego.

reakcja fotochemiczna,

reakcja wywołana absorpcją promieniowania elektromagnetycznego w zakresie nadfioletowym, widzialnym lub podczerwonym, które bezpośrednio lub pośrednio (poprzez cząsteczki fotosensybilizatorów) powoduje wzbudzenie elektronowe cząsteczek substratów;

Siegbahn

[sị:gban]

Kai Manne, ur. 20 IV 1918, Lund, zm. 20 VII 2007, Ängelholm (Skania),

syn Karla Manne’a Georga, fizyk szwedzki;

skandowce,

pierwiastki chemiczne tworzące 3. grupę układu okresowego pierwiastków chemicznych: skand Sc, itrY, lutet Lu i lorens Lr (dawniej do skandowców zaliczano skand, itr, lantan La i aktyn Ac, często także tzw. pierwiastki f-elektronowe: lantanowce i aktynowce);

spawalnictwo,

dział technologii obejmujący procesy łączenia metali i stopów oraz tworzyw sztucznych w wyniku skoncentrowanego doprowadzenia ciepła do miejsca, gdzie ma powstać złącze, i wytworzenie spoiny, zgrzeiny lub lutowiny.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>