prasowanie izostatyczne na gorąco
 
Encyklopedia PWN
prasowanie izostatyczne na gorąco, HIP
[ang. Hot Isostatic Pressing],
proces zagęszczania i spiekania materiału w atmosferze ochronnej gazu (helu lub argonu) pod działaniem ciśnienia izostatycznego — działającego równomiernie ze wszystkich stron;
proces ten jest często poprzedzany prasowaniem na zimno, którego celem jest uzyskanie możliwie największej gęstości materiału; wsad (proszek metaliczny lub ceramiczny) jest umieszczany w szczelnej kapsule, odkształcalnej plastycznie w temperaturze spiekania; po odpowietrzeniu proszku kapsuła jest zamykana w próżni (przeważnie przez spawanie elektronowe); potem prowadzi się prasowanie w piecu napełnionym gazem pod wysokim ciśnieniem (do 400 MPa) w temperaturze 500–2500°C; prasy do p.i.n.g. umożliwiają otrzymywanie wyrobów o dużych wymiarach (rzędu ok. 1 m), a uzyskane w ten sposób tworzywa charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami mechanicznymi. P.i.n.g. pozwala na otrzymywanie spieków prawie pozbawionych porów, z prawie wszystkich znanych proszków, stosuje się je do otrzymywania m.in. elementów używanych w technice lotn., kosm., wojsk. oraz części silników; odmianą p.i.n.g. jest tzw. dogęszczanie izostatyczne na gorąco, umożliwiające uzyskiwanie wyrobów całkowicie pozbawionych porów, składa się ono z 2 etapów: spiekania swobodnego do momentu otrzymania spieku zawierającego pory zamknięte oraz spiekania w gazie o podwyższonym ciśnieniu. .
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia