elektronicznymi
Encyklopedia PWN
urządzenie optyczno-elektroniczne przetwarzające obraz obserwowanej sceny na sygnał elektryczny, tzw. sygnał wizyjny, zakodowany w jednym z systemów telewizyjnych (np. PAL, SECAM, NTSC);
elektronik, wynalazca.
muzyka elektroniczna lub muzyka konkretna, przygotowana w studiu na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertu przez głośniki;
odbiornik telewizyjny, telewizor,
urządzenie elektroniczne przeznaczone do odbioru sygnałów telewizyjnych (emitowanych przez telewizyjne stacje nadawcze za pomocą anten nadawczych lub przesyłanych przewodowo w telewizyjnych sieciach przewodowych; telewizja) oraz do przetwarzania ich na obraz, odtwarzany na ekranie kineskopu lub ekranie LCD czy PDP, i na towarzyszący mu dźwięk, odtwarzany za pomocą głośnika (zespołu głośników) bądź słuchawek.
raster
poligr. przyrząd opt. lub urządzenie elektroniczne, przeznaczone do przetwarzania (rastrowania) obrazu wielotonalnego (tj. obrazu czarno-białego o zmiennym nasileniu szarości lub obrazu wielobarwnego o zmiennym nasileniu barw) w układ oddzielnych elementów, zw. punktami rastrowymi;
[niem. < łac.],
