dialektyczny
Encyklopedia PWN
dyscyplina nauki, której przedmiotem badań jest religia we wszelkich jej przejawach i aspektach;
jeden z gł. kierunków filoz. epoki odrodzenia, rozwijający się w krajach zachodniej Europy, gł. we Włoszech (XV–poł. XVII w.);
Schelling
, ur. 27 I 1775, Leonberg (Wirtembergia), zm. 20 VIII 1854, Bad Ragaz (Szwajcaria),
filozof niem., przedstawiciel idealizmu absolutnego.
[sz
̣lıŋ]
Friedrich Wilhelm Joseph ̣lıŋ] , ur. 27 I 1775, Leonberg (Wirtembergia), zm. 20 VIII 1854, Bad Ragaz (Szwajcaria),
teolog żydowski;
filozof grecki, jeden z najsłynniejszych w całych dziejach filozofii.
okres historii w kręgu kultury europejskiej obejmujący czasy między upadkiem cesarstwa rzymskiego a przemianami zachodzącymi w Europie w dobie odrodzenia;
