dialektyczny
Encyklopedia PWN
szwajcarski teolog ewangelicko-reformowany;
język z grupy południowosłow.;
jedno z najważniejszych i najbardziej ogólnych pojęć filozoficznych, oznaczające: 1) wszystko, co istnieje, tzn. zbiór wszystkich rzeczy w ogóle; 2) każdą poszczególną rzecz, o ile stanowi ona pewien odrębny od innych rzeczy zespół treści; 3) sam „moment istnienia”, tzn. to, że każda rzecz lub ich zbiór różnią się od nicości.
działacz nar. i społ., etnograf, prawnik;
ang. filozof i działacz społ.;
cygański język, język romani,
język nowoindoaryjski, silnie zróżnicowany dialektalnie, zwłaszcza pod względem słownictwa i składni;
