autorytecie
Encyklopedia PWN
elita
wąska grupa ludzi zajmujących najwyższe pozycje w istotnych społecznie dziedzinach życia zbiorowego (polityce, gospodarce, kulturze, hierarchiach zawodowych itp.).
[fr. élite < łac. electa (pars) ‘wybrana (część)’],
emancypacja
[łac. emancipatio ‘wyzwolenie’]:
nazwa nadawana grupie francuskich filozofów, naukowców i literatów — współpracowników Wielkiej encyklopedii francuskiej, z którą był związany szeroki ruch umysłowy XVIII-wiecznej Francji;
Erazm z Rotterdamu, łac. Erasmus Desiderius Rotterodamus, od XVII w. określany także jako Gerhard Gerhards, ur. 28 X 1467, Rotterdam, zm. 12 VI 1536, Bazylea,
filolog, filozof, pisarz i teolog, zwany księciem humanistów epoki odrodzenia.
zawarty w Biblii wykład moralności i zespół norm moralnych z ich uzasadnieniami, będący podstawą etyki chrześcijańskiej;
