etyka biblijna

etyka biblijna,

zawarty w Biblii wykład moralności i zespół norm moralnych z ich uzasadnieniami, będący podstawą etyki chrześcijańskiej;

normy te są ujęte gł. w przykazaniach i opowiadaniach o czynach postaci biblijnych. Etyka biblijna odwołuje się do autorytetu Boga, a jej normy są odbiciem miłości stanowiącej jego naturę. Etyka Starego Testamentu i etyka Nowego Testamentu mają wiele cech wspólnych, jednak Stary Testament zawiera więcej norm o charakterze prawnym i maksym o życiu, natomiast Nowy Testament kładzie nacisk na etyczny maksymalizm. W Nowym Testamencie gł. źródłem zasad i przykładem postępowania jest Jezus Chrystus. Treścią norm jest zarówno stosunek człowieka do Boga, jak i do innych ludzi, przy czym miłość bliźniego jest sprawdzianem miłości do Boga. W etyce społ. Biblia łączy uznawanie wymogów życia społ. (w tym obowiązków wobec państwa) ze stawianiem mu wymagań (przestrzeganie w życiu społ. praw Bożych, opieka nad ubogimi), a także ze świadomością zagrożeń, jakie stwarza bogactwo i władza.

Bibliografia

R. SCHNACKENBURG Nauka moralna Nowego Testamentu, Warszawa 1982;

H. LANGKAMMER Etyka Nowego Testamentu, Wrocław 1985;

Życie społeczne w Biblii, red. G. Witaszek, Lublin 1997.