teologia biblijna:
teologia biblijna
Encyklopedia PWN
1) teol. zawartość Biblii, którą można przedstawić w schemacie historii zbawienia (stworzenie świata i człowieka, grzech, objawienie się Boga w historii — najpierw Izraela, Jezus Chrystus, Kościół, paruzja i czasy ostateczne);
2) typ teologii chrześc. opierającej wykład zasad wiary na pojęciach zawartych w samej Biblii (bez użycia terminów filoz. czy języka kultury współcz.) i zwykle ujętej historycznie (koncepcje teol. kolejnych ksiąg bibl. i ich grup); termin i koncepcja teologii biblijnej zostały sformułowane w protestantyzmie, ale analogiczne tendencje są obecne w teologii chrześc. od jej początków; teologię biblijną Starego Testamentu przedstawiali w XX w. m.in. W. Eichrodt, E. Jacob, G. von Rad, teologię biblijną Nowego Testamentu — m.in. R. Bultmann, H. Conzelmann, O. Cullmann, J. Jeremias, W.G. Kümmel, L. Goppelt.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
