asymptotą krzywej
Encyklopedia PWN
asymptota
mat. asymptotą krzywej jest prosta mająca tę własność, że jeśli punkt krzywej oddala się nieograniczenie po pewnej gałęzi tej krzywej, to jego odległość od prostej dąży do zera;
[gr. asýmptōtos ‘nie stykający się’],
mat. tor, po którym punkt P porusza się ze stałą szybkością, podążając w kierunku punktu Z, przesuwającego się ruchem jednostajnym po prostej;
traktrysa
mat. krzywa płaska, którą można opisać we współrzędnych kartezjańskich x, y równaniami parametrycznymi: x = a ln(tg (φ/2)) + a cos φ, y = a sin φ, gdzie a — dodatnia stała, φ (0 < φ < π) — kąt, który styczna do t. w punkcie P(x, y) tworzy z dodatnim zwrotem osi odciętych OX;
[łac. tracto ‘ciągnę’],
hiperbola
mat. krzywa płaska składająca się z tych punktów M płaszczyzny, dla których wartość bezwzględna różnicy odległości od 2 ustalonych punktów F1 i F2 (ogniska hiperboli) jest stała i równa 2a: |F1M − F2M| = 2a (przy czym 2a < F1F2).
[gr. hyperbolḗ ‘nadwyżka’, ‘nadmiar’, ‘przewyższenie’],
