algebraiczną
Encyklopedia PWN
mat. abstrakcyjne pojęcie, pierwotnie służące do określania liczebności zbiorów przedmiotów (liczby naturalne), a następnie do wyrażania wielkości ciągłych, jak: długość, pole powierzchni, objętość, ciężar (liczby wymierne, po raz pierwszy używane w Egipcie w XVII w. p.n.e., oraz liczby niewymierne, wprowadzone w Grecji w VI w. p.n.e.).
mat. liczby postaci z = a + bi, gdzie a oraz b są liczbami rzeczywistymi, nazywanymi odpowiednio częścią rzeczywistą oraz częścią urojoną z, oznaczanymi a = Re z, b = Im z, a i — jednostką urojoną, tzn. liczbą, która ma własność i2 = –1;
Lindemann Ferdinand von (od 1918), Carl Louis F. Lindemann, ur. 12 IV 1852, Hanower, zm. 6 III 1939, Monachium,
matematyk niemiecki;
linearyzacja
ogólnie — zastępowanie form złożonych formami uproszczonymi, charakteryzującymi się określoną liniowością, nie występującą w formach oryginalnych, np. l. rysunku można nazwać zastąpienie łuków krzywych odcinkami prostoliniowymi;
[łac.],
matematyk;
specjalista w dziedzinie telekomunikacji;
