Transformacje
Encyklopedia PWN
zbiór przekształceń obiektów, takich jak pola fiz. czy cząstki, nie zmieniających sytuacji fiz. tych obiektów.
fiz. w teorii pola — lokalne (niezależne w każdym punkcie czasoprzestrzeni) transformacje pól nie zmieniające lagranżjanu (funkcja Lagrange’a) i tworzące ciągłą grupę.
transformata
mat. pojęcie z zakresu teorii operatorów (operator, mat. , operatorowy rachunek), oznaczające funkcję będącą wynikiem transformacji (przekształcenia) całkowej pewnej funkcji;
[łac.],
administracja
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
[łac.],
alokacja
ekon. przyporządkowanie zasobów czynników produkcji (ziemi, pracy, kapitału) do gałęzi produkcji i przedsiębiorstw, dóbr konsumpcyjnych do gospodarstw domowych, dochodów do podmiotów gospodarczych;
[łac. ad ‘do’, locatio ‘umieszczenie’],
kierunek w sztuce ogrodowej, który powstał w 3. ćwierci XVIII w. w Anglii, pod wpływem ogólnego zainteresowania sztuką chińską.
