Miazgą

Encyklopedia PWN

[gr. auxánō ‘powoduję wzrost’],

hormony roślinne (fitohormony) uczestniczące w regulacji wzrostu wydłużeniowego komórek i w ich różnicowaniu;

związek steroidowy, jeden z głównych kwasów żółciowych;

[azteckie xococ ‘kwaśny’, ‘gorzki’, ‘korzenny’, atl ‘woda’],

wyrób cukierniczy trwały, wytwarzany z miazgi kakaowej, tłuszczu kakaowego i cukru pudru oraz — w zależności od rodzaju czekolady — dodatków: mleka w proszku, orzechów, waniliny, cynamonu, kawy i in.

drewno, ksylem,

bot. niejednorodna tkanka przewodząca występująca wewnątrz organów roślinnych (nie dochodząca do ich naturalnej powierzchni) u roślin naczyniowych, charakteryzująca się obecnością elementów trachearnych, rozprowadzająca wodę i sole mineralne;

endodoncja

[gr. éndon ‘wewnątrz’, odoús, odóntos ‘ząb’],

leczenie kanałowe,

dział stomatologii zachowawczej zajmujący się diagnostyką i leczeniem miazgi zęba i tkanek okołowierzchołkowych.

fellogen

[gr.],

bot. twórcza tkanka roślinna, → miazga korkotwórcza.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>