walec osiowy

walec osiowy, stela,

bot. układ (zespół) tkanek przewodzących (drewna i łyka), miękiszowych i czasem wzmacniających, tworzących wewn. część łodygi i korzenia roślin naczyniowych, należący do budowy pierwotnej rośliny, mniej lub bardziej wyraźnie oddzielony od pierwotnej kory (leżącej na zewnątrz od niego).

walec osiowy jest zbud. z wiązek przewodzących, tworzących tkankę waskularną; mogą one otaczać miękiszowy rdzeń lub być oddzielone od siebie miękiszowymi promieniami rdzeniowymi.