Poleski Park Narodowy

fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Poleski Park Narodowy

rodzaj — park narodowy

nazwa — Poleski Park Narodowy

państwo — Polska, woj. lubelskie

rok założenia — 1990

powierzchnia — 9 648 ha (od 1994), otuliny 13 624 ha

Leży w zachodniej części Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej, na wschód od Kanału Wieprz–Krzna; jest to jeden z niewielu zachowanych w Europie terenów torfowo-bagiennych; na płaskim terenie Parku ok. 1/3 powierzchni zajmują torfowiska niskie, przejściowe, wysokie i węglanowe, bagna i jeziora typu krasowego; wśród lasów dominują ubogie bory sosnowe, a w podtapianych zagłębieniach — olsy (dominuje olsza czarna); najliczniej występują zbiorowiska roślinne wodne i szuwarowe; we florze 928 gatunków roślin naczyniowych, w tym 170 rzadkich (68 chronionych); 140 gatunków borealnych (północnych), m.in.: brzoza niska, wierzby lapońska i borówkolistna, turzyca strunowa, torfowa i bagienna, gnidosz królewski, rosiczki; 25 gatunków atlantyckich, m.in.: wąkrota zwyczajna, androwanda pęcherzykowata (owadożerna); jest to rodzaj tundry i lasotundry. Bogaty świat zwierząt, zwłaszcza ptaków ze 146 gatunkami lęgowymi, m.in.: błotniak zbożowy i łąkowy, żuraw, brodziec krwawodzioby i samotny (stalugwa), kulik wielki, puchacz, sowa błotna, bocian czarny, wodniczka, z zalatujących — orzeł przedni, bielik, orlik krzykliwy i grubodzioby; z 35 gatunków ssaków występują m.in.: bóbr (introdukowany), gronostaj, wydra, łoś, wilk; jedno z większych w Europie lęgowisk żółwia błotnego; w wodach żyje 21 gatunków ryb, w tym objęta ochroną strzebla przekopowa. Teren trudno dostępny. Siedziba dyrekcji w Urszulinie, ośrodek muzealno-dydaktyczny w Starym Załuczu.

Poleski Park Narodowy, torfowisko nad jeziorem Moszne

Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia)