Łęczyńsko-Włodawska, Równina
 
Encyklopedia PWN
Łęczyńsko-Włodawska, Równina, Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie,
południowo-zachodniego część Polesia Zachodniego, między Garbem Włodawskim na północy a Pagórami Chełmskimi na południu oraz Wysoczyzną Lubartowską na zachodzie a doliną Bugu na wschodzie;
płaska zatorfiona równina akumulacyjna z licznymi bagnami (m.in. Krowie Bagno, pow. 40 km2) i jeziorami krasowymi o łącznej pow. ponad 27 km2 (największe Uściwierz, pow. 2,8 km2; najgłębsze Piaseczno, maks. głęb. 39 m); wzdłuż zachodnich granic Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej ciągnie się pas skał karbońskich z węglem kamiennym (Lubelskie Zagłębie Węglowe); region turystyczny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia