• Wilhelmshaven
    [wılhlmshạ:fn] Wymowa,
    m. w północno-zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Dolna Saksonia, nad zat. Jade (M. Północne). W 1853–69 powstał tu port wojenny, stocznia i miasto, od 1911 miasto; 1917 i 1918 rozruchy marynarzy poprzedzające wybuch rewolucji listopadowej 1918; port i stocznię znacznie rozbudowano po 1933; podczas II wojny światowej baza niem. marynarki wojennej, 2. poł. IV–pocz. V 1945 rejon walk toczonych przez pol. Pierwszą Dywizję Pancerną pod dowództwem gen. S. Maczka, która 6 V zajęła W. (po kapitulacji wojsk niem. 5 V); wzięto do niewoli ok. 34 tys. żołnierzy niem., zdobyto m.in. 3 krążowniki, 18 okrętów podwodnych i ok. 200 innych jednostek wojennych; miasto i port zniszczone w ok. 55%, szybko odbudowane.
  • Wilia, białorus. Wilija, Vilija, ros. Wilija, Vilija, litew. Neris Wymowa,
    rz. na Białorusi i Litwie, prawy dopływ Niemna;
  • Wilimowski Maksymilian Brunon, ur. 7 X 1886, Siemianowice, zm. 3 VII 1951, Katowice,
    działacz pol. na Śląsku, lekarz;
  • Wilk,
    pol. okręt podwodny, stawiacz min;
  • Wilkes
    [uılks]
    John, ur. 17 X 1725, Londyn, zm. 26 XII 1797, tamże,
    polityk brytyjski;
  • wilkierze,
    w dawnej Polsce ustawy wydawane przez rady miejskie lub ławy sądowe miast na prawie niemieckim, uzupełniające istniejące przepisy prawne zgodnie z aktualnymi potrzebami miasta;
  • Wilkinson
    [uı̣lkınsən]
    Sir John Gardner, ur. 5 X 1797, zm. 29 X 1875, Llandovery (Walia),
    bryt. badacz staroż. Egiptu, zw. ojcem egiptologii brytyjskiej;
  • willa, łac. villa,
    w starożytnym Rzymie zabudowania gospodarcze posiadłości ziemskiej, później również duża rezydencja wiejska;
  • willa
    [łac.],
    arch. budynek mieszkalny niewielkich rozmiarów, zwykle powiązany z założeniem ogrodowym;
  • willanowiańska kultura, kultura Villanova,
    archeol. kultura epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (IX–VIII w. p.n.e.) w północnych Włoszech.
  • Willendorf,
    miejscowość w Austrii (kraj związkowy Dolna Austria), w pobliżu Krems;
  • willendorfska kultura,
    archeol. kultura górnego paleolitu, występująca na terenie Austrii;
  • William
    [uı̣ljəm],
    imię królów Anglii, Szkocji i Wielkiej Brytanii;
  • William z Malmesbury
    [uı̣ljəm z mạ:mzbəri],
    ur. między 1090 a 1096, zm. ok. 1143,
    kronikarz ang., benedyktyn;
  • William z Newburgh
    [uı̣ljəm z njụ:bərə],
    ur. ok. 1136, zm. 1198 lub niewiele później,
    kronikarz ang., augustianin;
  • Williams
    [uı̣ljəmz]
    Elisabeth (Betty), ur. 22 V 1943, Belfast, zm. 17 III 2020, tamże,
    północnoirlandzka działaczka pokojowa;
  • Williams
    [uı̣ljəmz]
    Eric Eustace, ur. 25 IX 1911, Port-of-Spain, zm. 29 III 1981, Saint Anne k. Port-of-Spain,
    polityk trynidadzki;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia