willanowiańska kultura

willanowiańska kultura, kultura Villanova,

archeol. kultura epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (IX–VIII w. p.n.e.) w północnych Włoszech.

osady otwarte; zajmowano się uprawą ziemi i hodowlą; powstał tu znaczący ośrodek produkcji metalurgicznej brązu, powiązany stylistycznie z kulturą etruską; w początkowej fazie rozwoju kultury willanowiańskiej było powszechne ciałopalenie, później, pod wpływem etruskim, pojawiały się groby szkieletowe; w ceramice charakterystyczne smukłe wazy z wysoką szyjką zakończoną kryzą (tzw. wazy typu Villanova); nazwa od cmentarzyska w miejscowości Villanova (koło Bolonii).