Wenecja Euganejska
 
Encyklopedia PWN
Wenecja Euganejska, Veneto, Venezia Euganea,
region i kraina historyczna w północno-wschodnich Włoszech, nad M. Adriatyckim.
— 4,8 mln mieszk. (2009); powierzchnia 18,4 tys. km2; stol. Wenecja, inne gł. m.: Werona, Padwa, Vicenza, Treviso. Część północna leży w strefie Alp Wschodnich (Dolomity — Marmolada, 3342 m; Alpy Weneckie), na południowym wschodzie część Niz. Padańskiej; gł. rz.: Pad, Adyga; na zachodzie jez. Garda; wybrzeża niskie i zabagnione z licznymi lagunami. Region przem.-roln.; przemysł maszyn., włók., spoż., chem., stoczn., hutnictwo żelaza, cynku i aluminium, rafinacja ropy naftowej; wydobycie gazu ziemnego, rud cynku i ołowiu, pirytów, marmurów; gł. uprawy: pszenica, kukurydza, ryż, ziemniaki, buraki cukrowe, winorośl, drzewa owocowe; hodowla bydła typu mlecznego; rozwinięte rybołówstwo; przez W.E. prowadzą ważne szlaki komunik. łączące Włochy z Austrią i Słowenią; region turyst. o świat. znaczeniu; słynne zabytki w miastach (m.in. Padwie i Wenecji), kąpieliska mor., ośr. wypoczynkowe i sportów zimowych w Alpach (Cortina d’Ampezzo, Vittorio Veneto i in.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dolomity — na pierwszym planie jezioro Lago di Misurina (Włochy)fot. J. Piwowarczyk/Glob 4/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia