weduta

weduta

[wł. veduta ‘widok’],

w malarstwie, rysunku i grafice przedstawienie ogólnego widoku miasta (panorama) lub jego fragmentu, często ze sztafażem;

jako samodzielny temat weduta występowała od XVII w., rozkwit w XVIII w., głównie w Wenecji (G.A. Canal, B. Bellotto, F. Guardi); popularna w XIX w.

Podkowiński Władysław, Nowy Świat w letni dzień, 1892 — Muzeum Narodowe, Warszawa