• jezioro w woj. zachodniopomor., → Kwiecko.
  • początkowo nazwa członków plemienia Judy, należącego do wspólnoty plemiennej pochodzenia semickiego (12 plemion izraelskich), potem zamieszkującego starożytną Judę, stopniowo rozszerzona na wszystkich wyznawców judaizmu.
  • Żygańsk, Žigansk,
    m. w Rosji.
  • Żygule, Żiguli,
    część Wyż. Nadwołżańskiej na pr. brzegu Wołgi, w Rosji;
  • m. w Rosji (obw. samarski), nad Wołgą;
  • Żylica, Żylca, Żylcza,
    rz., lewy dopływ Soły, płynie z Beskidu Śląskiego do Kotliny Żywieckiej;
  • Żylicze, białorus. Żyliczy, Žyličy, Żiliczi, Žiliči, Dobośna,
    w. na Białorusi (obw. mohylewski), na l. brzegu Dobośny (dopływ Dniepru).
  • Żylina, Žilina Wymowa,
    m. w północno-zachodniej Słowacji, nad Wagiem; ośrodek adm. kraju żylińskiego.
  • Żyliński Józef, ur. 1834, Troki (Litwa), zm. 16 III 1921, Warszawa,
    brat Stanisława, geodeta w służbie ros., podróżnik, generał;
  • Żyliński Stanisław, ur. 1838, gubernia tambowska (Rosja), zm. 1901,
    brat Józefa, topograf wojsk. w służbie ros., generał;
  • geol. wypełnienie szczeliny skalnej przez zakrzepłą magmę lub skupienie minerałów;
  • pow. ziemski w zachodniej części woj. mazow.;
  • m. powiatowe w województwie mazowieckim, na Równinie Łowicko-Błońskiej, nad Pisią (prawy dopływ Bzury).
  • Żyronda, Gironde,
    zat. w południowo-zachodniej Francji, część Zat. Biskajskiej;
  • instrument geodezyjny do wyznaczania w terenie azymutu geograficznego;
  • w. w woj. opolskim, w pow. krapkowickim (gmina Zdzieszowice), na pograniczu regionu Chełm i Kotliny Raciborskiej, u podnóża Góry Św. Anny;
  • Żyrowicze, białorus. Żyrowiczy, Žyrovičy, ros. Żirowiczi, Žiroviči,
    w. na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, 10 km na południe od Słonimia;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia