żyroteodolit
 
Encyklopedia PWN
żyroteodolit
[gr.],
instrument geodezyjny do wyznaczania w terenie azymutu geograficznego;
składa się z 3 podstawowych, powiązanych ze sobą elementów: żyroskopu o jednej orientacji osi obrotu w przestrzeni, teodolitu do pomiaru kąta poziomego odpowiadającego chwilowemu położeniu żyroskopu i statywu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia