poligonizacja
geod. metoda wyznaczania współrzędnych punktów w terenie (punktów poligonowych), utrwalonych znakami podziemnymi i naziemnymi w przyjętym geodezyjnym układzie odniesienia;
[łac. < gr.],
poligonometria,
poligonizacja
Encyklopedia PWN
punkty poligonowe tworzą ciągi poligonowe, które mogą być zamknięte (wielobok) lub otwarte (linia łamana); konstrukcja geom. złożona co najmniej z 3 ciągów jest zw. siecią poligonową; punkty, w których zbiegają się co najmniej 3 ciągi, są zw. punktami węzłowymi; w celu wyznaczenia wzajemnego położenia punktów ciągu lub sieci poligonowej mierzy się wszystkie długości boków i kąty wierzchołkowe, a w sieciach niezależnych (tj. nie związanych z siecią triangulacyjną; triangulacja) również azymuty boków; w obliczeniach uwzględnia się znane współrz. tzw. punktów odniesienia; sieci poligonowe stanowią podstawę szczegółowych pomiarów sytuacyjnych.
