ciągi poligonowe
Encyklopedia PWN
geod. ciąg punktów w terenie (utrwalonych znakami podziemnymi lub naziemnymi, np. kamiennymi tablicami czy słupami) w postaci wieloboku lub linii łamanej, o długości boków 50–500 m;
geod. metoda wyznaczania współrzędnych punktów w terenie (punktów poligonowych), utrwalonych znakami podziemnymi i naziemnymi w przyjętym geodezyjnym układzie odniesienia;