wyczerpywania metoda
 
Encyklopedia PWN
wyczerpywania metoda, całkowanie Starożytnych, całka Eudoksosa,
mat. najstarszy sposób obliczania miary (m) takich figur, których stopień złożoności nie pozwala na obliczenie m przez rozkład na części o znanych miarach;
— w przypadku, gdy stopień złożoności figury nie pozwala na obliczenie jej miary przez rozkład na części, których miary są znane; polega na „wyjęciu” z mierzonej figury F jej części o znanej mierze m1, przy czym ta część musi być większa od poł. całej figury F, a następnie powtórzeniu tej samej czynności dla pozostałości figury F — co daje liczbę m2 — i powtarzaniu tej procedury dowolnie długo. Dowodzi się, że suma m1 + ... + mn przybliża miarę F tym lepiej, im jest dłuższa i, co więcej, że może ją przybliżyć z dowolną dokładnością; m.w. była najdłużej stosowaną metodą mierzenia w historii matematyki — od powstania w IV w. p.n.e. (Eudoksos z Knidos) do XVII w., gdy zaczęto tworzyć rachunek całkowy, który zastąpił m.w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia