tkactwo

tkactwo,

rzemiosło oraz dział przemysłu włókienniczego, zajmujące się ręcznym lub mechanicznym tworzeniem tkaniny na krośnie;

najdawniejsze ślady tkanin lnianych odnaleziono w Egipcie, Peru i Szwajcarii, tkanin bawełnianych — w Indiach, tkanin jedwabnych — w Chinach; tkaniny wzorzyste wytwarzano w starożytności we wschodniej Azji, a także w Asyrii, Egipcie i Grecji; w VI w. n.e. powstały pierwsze manufaktury jedwabne w Konstantynopolu; w średniowieczu wytwarzano we Flandrii słynne gobeliny (zwane arrasami), powszechnie były znane również sukna flamandzkie. Na terenie Polski tkactwo lnu znano już w neolicie, od XII w. wyrabiano sukno (Gdańsk). Wielki rozwój tkactwa wiązał się z wynalezieniem czółenka szybkobieżnego do krosna ręcznego (1733), a następnie krosna mechanicznego (1785), automatycznego (1890) i bezczółenkowego (po II wojnie światowej).