terytorializm

terytorializm

[łac.],

zool. u zwierząt gatunkowa właściwość osobników przywiązanych do terenu (tzw. filopatrycznych) do zajmowania terytorium (rewiru), czyli strefy bronionej, i związanego z nim zachowania agonistycznego (w jej obrębie atak na intruza, grożenie na wspólnej granicy z sąsiadem, a na obcym terytorium ucieczka przed gospodarzem);

na terytorializmie opiera się powstawanie grup terytorialnych zwierząt (kolonii lęgowych, wspólnot gniazdowych).