szkło czeskie
 
Encyklopedia PWN
szkło czeskie, półkryształ,
rodzaj szkła o dużym współczynniku załamania światła, w którego skład, oprócz tlenków: krzemu, sodu, wapnia, wchodzą gł. tlenki baru i potasu;
używane do wyrobu luksusowego szkła gosp.; różni się od szkła kryształowego mniejszą gęstością, gdyż nie zawiera prawie wcale tlenku ołowiu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia