warstwowe szkło,
wyrób składający się z co najmniej dwu warstw różnobarwnego szkła;
warstwowe szkło
Encyklopedia PWN
szkło warstwowe jest wytwarzane hutniczo przez wdmuchiwanie barwnej bańki szklanej do wnętrza drugiej bańki szklanej lub przez nałożenie porcji masy szklanej o odmiennej barwie na powierzchnię bańki i równomierne jej rozprowadzenie; naczynia takie następnie zdobi się — wycinając, trawiąc lub szlifując dekorację na warstwie zewnętrznej. Znane w czasach rzymskich (portlandzka waza), pojawiało się też w okresie baroku; popularne zwłaszcza w 2. ćwierci XIX w. w Czechach (szkło czeskie) i w 2. poł. XIX w. w Wielkiej Brytanii (J. Northwood, szkło kameowe), a następnie w okresie secesji (secesyjne szkło), m.in. we Francji (É. Gallé), Belgii i Austrii (Warsztaty Wiedeńskie).
