staroobrzędowcy
 
Encyklopedia PWN
staroobrzędowcy, ros. staroobriadcy, starowiery,
ruscy prawosławni, którzy odrzucili reformę liturgiczną patriarchy Nikona (XVII w.) i zerwali łączność z Kościołem prawosławnym (głównie działalność Awwakuma Pietrowicza);
staroobrzędowcy stanęli w obronie starych obrzędów (ros. staryj obriad), odprawianych w Rosji przed reformą liturgiczną; ukształtowały się 2 główne grupy staroobrzędowców: 1) popowcy, którzy uznali konieczność istnienia hierarchii (2 podstawowe organizacje: biegłopopowcy i Białokrynicka Cerkiew); 2) bezpopowcy (z licznych ugrupowań na uwagę zasługują: bieguni i fiedosiejewcy, w Polsce zwani filiponami).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia