parasomnie
 
Encyklopedia PWN
parasomnie
[gr.-łac.],
med. jakościowe zaburzenia snu;
polegają na występowaniu w czasie jego trwania pewnych szczególnych, niepożądanych zjawisk ruchowych lub wegetatywnych; w upojeniu przysennym nagłemu wybudzeniu z głębokiego snu towarzyszy stan zmienionej świadomości z dezorientacją, zmienionym pojmowaniem sytuacji i zaburzonym zachowaniem, a czasem z agresją wobec interweniujących osób; w somnambulizmie są wykonywane automatyczne w czasie snu czynności ruchowe o różnym stopniu złożoności, niekiedy zagrażające choremu lub jego otoczeniu; najbardziej dram. objawy występują w przypadku lęków nocnych, gdzie nagłemu wybudzeniu z głębokiego snu towarzyszy napad lęku z gwałtownym krzykiem, pobudzeniem i przejawami silnego wzbudzenia układu wegetatywnego (szybka czynność serca, przyspieszenie oddechu, poty); w zaburzeniach tych okres ich trwania pokryty jest niepamięcią; są one spokrewnione genetycznie, klinicznie i elektrofizjologicznie (EEG); koszmary senne polegają na silnie nasyconych emocjami marzeniach sennych o przykrej treści, powodujących wybudzenie, z szybkim i pełnym powrotem świadomości, przy czym treść koszmarów może być odtworzona, jednocześnie występują objawy lęku i wzbudzenia wegetatywnego; wzorzec elektrofizjol. (EEG) jest odmienny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia