metaloproteiny

metaloproteiny

[gr.],

białka, które do spełniania swoich biol. funkcji potrzebują jonów metali (najczęściej żelaza, cynku, magnezu, miedzi, manganu, wapnia), związanych bezpośrednio i specyficznie z białkiem (np. tyrozynaza) albo z grupą prostetyczną (hemoproteiny), lub też wymagają obecności jonów metali w środowisku (np. ATPazy plazmatyczna i błonowa potrzebują w roztworze jonów sodu, potasu, magnezu);

metaloproteiny pełnią w komórkach wiele ważnych funkcji: metal może uczestniczyć w wiązaniu różnych substancji z białkiem metaloprotein (np. miedź w hemocyjaninie wiąże tlen), może tworzyć układ oksydoredukcyjny (Fe³⁺/Fe²⁺, Cu²⁺/Cu¹⁺) lub pełnić obie te funkcje; do metaloprotein zalicza się białka przenoszące tlen u niektórych bezkręgowców (np. hemocyjaniny zawierające miedź) lub elektrony (np. niektóre flawoproteiny — żelazo), wiele enzymów utleniających (np. oksydaza ksantynowa — molibden oraz żelazo, dehydrogenaza alkoholowa — cynk), także białka transportujące i magazynujące żelazo (transferryna, ferrytyna) i in., o nieznanych funkcjach.