konieczność

konieczność,

filoz. cecha charakteryzująca przebieg zjawisk i zdarzeń oraz ich wzajemne związki, wyznaczone deterministycznymi (determinizm) prawami rozwoju rzeczywistości, polegająca na nieuchronnym wynikaniu, bezwyjątkowym następstwie lub współwystępowaniu zjawisk;

konieczność obiektywna dotyczy następstw zjawisk w rzeczywistości przyrodniczej, stanowi względne przeciwieństwo (negację) przypadkowości; konieczność subiektywna odnosi się do działań ludzkich i jest zaprzeczeniem wolności woli.