komplementacja
genet. zjawisko polegające na powstawaniu fenotypu niezmutowanego (tzn. typu dzikiego) w organizmie niosącym 2 mutacje;
[łac.],
komplementacja
Encyklopedia PWN
aby wystąpiła komplementacja muszą być spełnione 2 warunki: 1) obie komplementujące mutacje muszą być recesywne (recesywność) oraz 2) mutacje te muszą być niealleliczne, tj. nie mogą dotyczyć tego samego loci (nie mogą być allelami); ponieważ spełnienie pierwszego warunku można wykazać innymi metodami, występowanie komplementacji między 2 genami stanowi dowód ich niealleliczności; dlatego wszystkie niekomplementujące mutacje (tzn. należące do jednej grupy komplementacji) dotyczą tego samego genu, a więc grupa komplementacji jest funkcjonalnie synonimem pojęcia gen.
