język formalny

język formalny,

log. zbiór formatorów (słownik) oraz wyprowadzone z niego za pomocą reguł kwalifikacji i konstrukcji zbiory wyrażeń nazwowych i zdaniowych (każdy z tych zbiorów musi być zbiorem obliczalnym).

Rozróżnia się języki sztuczne, konstruowane przez sformułowanie odpowiednich konwencji (np. język dyscyplin matematycznych), oraz języki naturalne, powstające w wyniku utrwalania się zwyczajów dotyczących porozumiewania się; języki naturalne cechuje na ogół zmienność zasobu słów i reguł, są one w istocie rodzinami wielu języków w ścisłym sensie tego słowa. Formalizacją danego języka nazywa się akt ustalenia listy jego wyrażeń prostych i reguł składni; badania nad językiem sformalizowanymi dotyczą zwłaszcza relacji zachodzących między językiem a jego modelami, tj. możliwymi interpretacjami tego języka Problematyką związaną z językiem zajmuje się szeroko rozumiana semantyka.