izotypia

izotypia

[gr.],

izostrukturalność,

występowanie różnych pod względem chem. substancji w tym samym typie struktury krystalicznej;

i. zachodzi wówczas, gdy stosunki wartości promieni jon. kationu i anionu w kryształach różnych substancji są do siebie zbliżone, a jony tych substancji wykazują podobną zdolność do polaryzacji (deformacji powłok elektronowych pod wpływem jonów otaczających); i. wykazują np.: siarczek ołowiu PbS (galena) i tlenek magnezu MgO (peryklaz), tworzące kryształy o strukturze chlorku sodu NaCl (halitu).