intifada
 
Encyklopedia PWN
intifada
[arab., ‘powstanie’],
powstanie Palestyńczyków w Okręgu Gazy i na Zachodnim Brzegu (Jordanu); rozpoczęte XII 1987, wygasłe 1993 po zawarciu porozumienia OWP z Izraelem;
przybierało różne formy; dużą rolę w intifadzie odegrały: OWP, Hamas i Dżihad; 1988 arab. szczyt w Algierze wyasygnował finansową pomoc dla intifady, a król Jordanii, Husajn, oficjalnie zrzekł się roszczeń do Zachodniego Brzegu (Jordanu); mimo izrael. usiłowań intifada nie dała się stłumić, natomiast zwróciła ona uwagę świata na problem palestyński i zmusiła władze izrael. do szukania in. niż siłowe sposobów porozumienia się i zaakceptowania zasady „ziemia za pokój”. Szacunki strat podawane przez walczące strony różnią się: w ciągu 5 lat trwania intifady zginęło 50–103 Izraelczyków i 831–959 Palestyńczyków, z czego 543–752 z rąk arab. z powodu oskarżenia o kolaborację z władzami izraelskimi. W późniejszym czasie terminem tym określano inne powstania ludności palestyńskiej przeciwko okupacji izrael., np. rebelię trwającą od IX 2000.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia