hipostaza

hipostaza

[gr. hypóstasis ‘podstawa’, ‘istota’],

pojęcie, które pod wpływem neoplatonizmu było przez pisarzy chrześcijańskich używane początkowo jako równoznaczne z pojęciem substancji i istoty; od IV w. w teologii hipostazą nazywano każdą z osób boskich Trójcy Świętej; w chrystologii unia hipostatyczna to zjednoczenie natur boskiej i ludzkiej w Jezusie;

w religioznawstwie termin określający mniej lub bardziej usamodzielniony aspekt lub atrybut Boga; hipostaza stają się odrębnymi bóstwami, będącymi najczęściej personifikacjami cech abstrakcyjnych (sprawiedliwości, porządku); ważniejsze hipostazy: egipskie Maat, greckie Dike, Nike, rzymskie Pax, Concordia, w kabalistyce — Chochma (mądrość), w gnozie — eony.