feromony
zool. substancje o różnej budowie chemicznej (budowa większości odpowiada pochodnym kwasów tłuszczowych i terpenów), wytwarzane przez specjalne gruczoły i wydzielane do otoczenia;
[łac.-gr.],
feromony
Encyklopedia PWN
działając na specyficzne chemoreceptory innego osobnika tego samego gatunku, powodują wystąpienie określonego zachowania; samice w okresie godowym wydzielają np. feromony wabiące (najlepiej poznane u owadów), zwierzęta drapieżne znakują feromonami zajmowany teren; feromony znakujące drogę od pokarmu do gniazda, czy też feromony wyroju i in. są sygnałami umożliwiającymi całościowe działanie społeczeństwa pszczół, mrówek i termitów. Ważnym typem feromonów są substancje alarmowe — lotne substancje chemiczne wydzielane przez zwierzęta (np. mrówki) w stanie strachu, powodujące odpowiednie zachowania (podążanie z pomocą lub ucieczka) innych osobników tego samego gatunku; podobne działanie mają tzw. substancje odstraszające wydzielane do środowiska wodnego przez niektóre zranione przez drapieżnika ryby; chemiczna budowa feromonów jest bardzo różnorodna.
