dystanse biologiczne

dystanse biologiczne,

w przeważającej mierze wrodzone międzyosobnicze odległości określające (tj. charakteryzujące, a nawet wyznaczające) rodzaj szeroko pojętych zachowań społ. zarówno między-, jak i wewnątrzgatunkowych.

Podstawowym dystansem wewnątrzgatunkowym jest dystans osobniczy, który zamyka wokół osobnika sferę intymną (w niej dochodzi do kontaktów seksualnych i rodzinnych); specyficznym dystansem biologicznym jest dystans gniazdowy u ptaków, obejmujący strefę ochronną gniazda, które nosi cechy terytorium; poza nim nie jest sprawowana opieka nad jajami, a u gniazdowników — zwykle także nad pisklętami; u mor. ptaków ciasno gnieżdżących się w koloniach lęgowych (jak mewy, głuptaki, maskonury) dystansowi gniazdowemu odpowiada tzw. dystans dziobania, tj. odległość, na którą ptak siedzący na gnieździe może sięgnąć dziobem; w stosunkach międzygatunkowych rozróżnia się 2 rodzaje dystansów biologicznych: dystans ucieczki i dystans krytyczny.