deflacja
 
Encyklopedia PWN
deflacja
[łac. deflo ‘zdmuchuję’],
ekon. zmniejszanie się przeciętnego poziomu cen, przeciwieństwo inflacji.
Deflacja powszechnie występowała w XIX w., gdy system walutowy był oparty na kruszcach; w warunkach gospodarki wczesnego kapitalizmu podaż dóbr rosła szybciej niż wydobycie kruszców; skutkiem był długotrwały spadek przeciętnego poziomu cen; ponadto okresowe zjawiska deflacyjne występowały w fazie kryzysu w klasycznym cyklu koniunkturalnym; ich następstwem były liczne bankructwa przedsiębiorstw wytwarzających po najwyższych kosztach w gałęzi; w XX w., po odejściu gospodarek od złotego standardu (walutowego kursu systemy) dominującym zjawiskiem stała się inflacja; współcześnie deflacja w skali roku występuje incydentalnie, dość częste są natomiast krótkookresowe przypadki deflacji; deflacja jest korzystnym zjawiskiem zwłaszcza dla osób o stałych dochodach, gdyż powoduje zwiększenie siły nabywczej pieniądza, stanowi natomiast utrudnienie dla wielu przedsiębiorstw, zwłaszcza gdy spadają ceny wytworzonych przez nie produktów, a nie spadają ceny używanych przez nie czynników produkcji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia