cięcie termiczne,
cięcie materiałów (gł. metali i stopów) polegające na ich miejscowym utlenieniu lub wytopieniu w wysokiej temperaturze;
cięcie termiczne
Encyklopedia PWN
Jest kilka sposobów cięć termicznych: tlenem — spalanie podgrzanego płomieniem gazowym metalu w strumieniu czystego tlenu, stosowane do stali konstrukcyjnych węglowych i niskostopowych, a przy użyciu odpowiednich topników — do żeliwa oraz stali austenitycznych i metali nieżelaznych, przy użyciu zaś lancy tlenowej (cienkościennej rurki stalowej wypełnionej drutami ze stali niskowęglowej lub aluminiowymi, przez którą płynie tlen, rurka ta spala się podczas cięcia) — do betonu i skał; łukowe — wytapianie szczeliny łukiem elektrycznym; tlenowo-łukowe — podgrzewanie metalu łukiem elektrycznym i jednoczesne spalanie w strumieniu tlenu; plazmowe — wytapianie szczeliny w metalu za pomocą strumienia plazmy, stosowane do stali wysokostopowych oraz metali nieżelaznych i ich stopów; laserowe — wytapianie szczeliny skoncentrowaną wiązką promieni laserowych (stosowane do stali węglowych i stopowych, materiałów trudno topliwych, materiałów org. i nieorg.). Cięcie termiczne może być wykonywane ręcznie lub maszynowo. Do automatycznego cięcia termicznego materiałów na podstawie rysunku techn. służą urządzenia zw. fototraserami. Cięcie termiczne można prowadzić również pod wodą (cięcie wraków).