cięcie termiczne
 
Encyklopedia PWN
cięcie termiczne,
cięcie materiałów (gł. metali i stopów) polegające na ich miejscowym utlenieniu lub wytopieniu w wysokiej temperaturze;
Jest kilka sposobów cięć termicznych: tlenem — spalanie podgrzanego płomieniem gazowym metalu w strumieniu czystego tlenu, stosowane do stali konstrukcyjnych węglowych i niskostopowych, a przy użyciu odpowiednich topników — do żeliwa oraz stali austenitycznych i metali nieżelaznych, przy użyciu zaś lancy tlenowej (cienkościennej rurki stalowej wypełnionej drutami ze stali niskowęglowej lub aluminiowymi, przez którą płynie tlen, rurka ta spala się podczas cięcia) — do betonu i skał; łukowe — wytapianie szczeliny łukiem elektrycznym; tlenowo-łukowe — podgrzewanie metalu łukiem elektrycznym i jednoczesne spalanie w strumieniu tlenu; plazmowe — wytapianie szczeliny w metalu za pomocą strumienia plazmy, stosowane do stali wysokostopowych oraz metali nieżelaznych i ich stopów; laserowe — wytapianie szczeliny skoncentrowaną wiązką promieni laserowych (stosowane do stali węglowych i stopowych, materiałów trudno topliwych, materiałów org. i nieorg.). Cięcie termiczne może być wykonywane ręcznie lub maszynowo. Do automatycznego cięcia termicznego materiałów na podstawie rysunku techn. służą urządzenia zw. fototraserami. Cięcie termiczne można prowadzić również pod wodą (cięcie wraków).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia