błonotwórcza substancja

błonotwórcza substancja,

składnik spoiwa lakierowego zdolny do tworzenia (samodzielnie lub w połączeniu z pigmentami, wypełniaczami, środkami pomocniczymi) powłoki lakierowej;

substancje błonotwórcze dzieli się na naturalne i syntet.; do naturalnych należą m.in. oleje roślinne i żywice naturalne, do syntet. — polimery i kopolimery syntet.; najważniejszą cechą substancji błonotwórczych jest ich zdolność wysychania, mierzona czasem potrzebnym do zestalenia się substancji błonotwórczej. Mechanizm tworzenia błony lakierowej zależy od budowy chem. i fizykochemicznej substancji błonotwórczej i może polegać na wyparowaniu rozpuszczalnika, na reakcjach chem. z tlenem bądź innymi substancjami zawartymi w lakierze (utwardzaczami), przebiegających w temperaturze otoczenia lub podwyższonej (substancje błonotwórcze termoutwardzalne) albo oddziaływaniu z promieniowaniem ultrafioletowym lub strumieniem elektronów. Od doboru substancji błonotwórczej zależą właściwości wyrobów lakierowych i otrzymywanych z nich powłok — przyczepność, twardość, odporność na działanie chemikaliów, ciepła, naświetlanie.