Wietnam. Ludność

Wietnam. Ludność.

Dominującą grupą narodowościową są Wietnamczycy (86,2% ludności kraju), zasiedlający gł. delty Mekongu i Rz. Czerwonej oraz niziny nadmor.; góry na północnym zachodzie zamieszkują Tajowie, na północy — Miao i Yao, na zachód od Hanoi — Muongowie; ludnością napływową są Chińczycy (1,1 mln), skupieni w miastach na południu kraju (najwięcej w Ho Chi Minh) oraz Khmerowie, na obszarach pogranicznych z Kambodżą. Ponad 67% ludności wyznaje buddyzm, 17% — animizm, rozpowszechniony zwłaszcza wśród ludów górskich, 7% — taoizm, ok. 9% — katolicyzm. W 1980–2002 liczba ludności Wietnamu zwiększyła się o 27,2 mln (z 53 mln do 80,2 mln) w wyniku wysokiego przyrostu naturalnego — ok. 18‰ rocznie (2006 przyrost naturalny wynosił 10,7‰); społeczeństwo stosunkowo młode — poniżej 15. roku życia jest 27% ludności, 67,1% mieszk. jest w wieku 15–64 lat, powyżej 64. roku życia jest 5,8% mieszk. (2006); przeciętna długość życia: mężczyźni 68 lat, kobiety 74 lata. Rozmieszczenie ludności, mimo przymusowych przesiedleń w latach 80. z przeludnionych obszarów delt do specjalnych stref osadniczych, utworzonych w górach, jest bardzo nierównomierne; ponad połowa ludności kraju skupia się w deltach rzek, gdzie gęstość zaludnienia przekracza 1000 mieszk. na km², regiony wyżynne i górskie są słabo zaludnione — do 20 mieszk. na km² na północy Wietnamu; średnia gęstość zaludnienia wynosi 246 osób na km² (2004). W miastach mieszka 26% ludności, najwięcej w zespołach miejskich: Ho Chi Minh, Hanoi i Hajfongu; inne większe m.: Danang, Can Tho, Nha Trang, Hue, Nam Dinh, Long Xuyen i Qui Nhon. W rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie jest zatrudnione 56,8% (2005) ludności zawodowo czynnej, w przemyśle — 37,0%, w usługach — pozostała część; bezrobocie 2,4%.