Oceania. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Oceania. Ludność.
32 mln mieszk. (2008 — 0,45% ludności świata); ponad 1/2 to ludność rdzenna posługująca się bardzo licznymi językami, klasyfikowanymi w 3 grupach: polinezyjskiej, indonezyjskio-oceanicznej (obie z rodziny języków austryjskich) oraz papuaskiej (o nie ustalonym pokrewieństwie z sąsiednimi grupami i językami). 56% rdzennej ludności stanowią Papuasi, 26% Melanezyjczycy (gł. mieszkańcy Papui-Nowej Gwinei, Fidżi, Wysp Salomona, Vanuatu, Nowej Kaledonii) i Mikronezyjczycy (gł. Tungarowie), 16,5% Polinezyjczycy (Maorysi, Samoańczycy, Hawajczycy, Tongatańczycy, Tahitańczycy) oraz ok. 1,5% ludność Czamorro i Palau (z grupy tagalskiej). Ludność O. jest bardzo młoda; największy odsetek dzieci i młodzieży mają Samoa, Wyspy Salomona i Wyspy Marshalla; zamieszkanych jest 2100 wysp; rozmieszczenie ludności bardzo nierównomierne; najgęściej zaludnione państwa: Nauru (527 mieszk. na km2) i Tuvalu (403), najsłabiej: Papua-Nowa Gwinea (13), Nowa Zelandia (15), Wyspy Salomona (16) i Vanuatu (18); w wielu państwach (wyspy — Salomona, Marshalla, Papua-Nowa Gwinea) wysoki (22,6–28,6‰) przyrost naturalny; ludność skupia się w osiedlach wiejskich, przeważnie na wybrzeżach wysp; wysoki udział ludności miejskiej na Hawajach i w Nowej Zelandii (ponad 80%), słabo zurbanizowane m.in. Wyspy Salomona i Vanuatu (21% ludności miejskiej).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia